پایان فیلم «الهام» ساخته‌ی کریستوفر نولان را خاطرتان هست؟ همانجایی که فرفره‌ی تمایزبخش خواب از واقعیت در حرکتی که مشخص نیست پیوسته است یا رو به زوال دارد می‌چرخد؟ تصویری که این پرسش را در ذهن مخاطب رها می‌کند:« واقعا چه چیزی واقعی است؟» پرسشی که «۱۸۹۹» با آن مخاطب را در پرسش رها می‌کند!